Rzepak oleisty
Katalog chorób i szkodników » Rzepak oleisty
Czterozębny Krytonos ma około 3 mm długości, długi, cienki nos i rdzawoczerwone czułki. Ciało jest czarne i matowo błyszczące. W pobliżu ogonka liściowego znajduje się prostokątna plama, która jest wyraźnie biała (od zgrubiałych białych łusek, które się utworzyły). Czułki i podeszwy stóp są rdzawoczerwone. Samce mają wyrostki kolczyste na piszczelach drugiej i trzeciej pary nóg (samice nie). Jajo ma eliptyczny kształt, początkowo jest mlecznobiałe, a później przezroczyste. Larwa jest apodous eucephalic w wieku dojrzałym, mierząca około 5 mm, w kolorze białawym do żółtawo-białego. Poczwarka ma około 4 mm wielkości, jest luźna, kremowa lub biaława i znajduje się w glinianym kokonie.
(Ceutorhynchus napi) jest ogólnie znacznie bardziej szkodliwy niż czterozębny crytonos pod względem szkodliwości. Szkodliwość krotona polega nie tyle na jego użądleniu, co na fakcie, że jajo złożone przez samicę (które składa pod wierzchołkiem wegetatywnym) wydziela substancje (głównie enzymy) podczas rozwoju embrionalnego, które powodują pęcznienie, pękanie i skręcanie łodygi, spowalniając jej wzrost. Pędy są szczególnie podatne na pękanie od początku wzrostu wydłużeniowego do różnicowania się pąków liściowych. Stopień uszkodzenia jest zatem wyższy, gdy chrząszcze pojawiają się wcześnie, przed wydłużeniem wzrostu łodygi. Larwy nie wyrządzają większych szkód w wyniku połknięcia. Chrząszcz liściowy rzepaku jest zazwyczaj szkodnikiem łodyg na skraju uprawy do głębokości około 10-25 m.
Diagnozując organy generatywne, możemy zidentyfikować objawy uszkodzeń w postaci uszkodzonych pąków kwiatowych (jeszcze nie kwitnących, ale nie zielonych) przez ogień lub możemy również zaobserwować niektóre pąki, które wyschły. Objawy te są powodowane przez imago wołka rzepakowego, chrząszcza.