Mszyca wczesnej drogi

Charakterystyka szkodnika

Mszyca jabłoniowa wczesna (Dysaphis plantaginea) (Pass.), syn. Sappaphis mali (Ferr.), (Homoptera, Aphididae) - należy nie tylko do najbardziej rozpowszechnionych, ale i najbardziej szkodliwych gatunków mszyc jabłoniowych. W naszym kraju występuje praktycznie we wszystkich rejonach sadowniczych, głównie na jabłoniach, znacznie rzadziej na jarzębinie, pigwie i osice. Mszyca ta ssąc liście powoduje najpierw ich zwijanie się i silne kędzierzawienie, a następnie żółknięcie i opadanie. Wiosną tworzy liczne kolonie nie tylko na liściach, ale także na młodych pędach, które stają się skarłowaciałe i zdeformowane. Poważniejsze uszkodzenia drzewa znajdują również odzwierciedlenie w rozwoju owoców, które nie rozwijają się i nie dojrzewają.

szkodnik zimuje w kątach pąków, czasem także swobodnie na korze gałązek w postaci czarnych, matowych, wydłużonych jaj o długości około 1 mm. Wiosną, po wypuszczeniu przez jabłonie pąków, wylęga się z niego okrągła, długa na 2-2,5 mm, różnie ubarwiona (szara, niebiesko-czarna, brązowa, różowa, czerwona do czarnej) mszyca. Około 3 tygodnie później mszyca zaczyna rodzić larwy. Latem w populacji mszyc zaczynają pojawiać się uskrzydlone samice, które odlatują z jabłoni i migrują na plantacje babki lancetowatej, gdzie również ssą liście lub korzenie. Uskrzydlone potomstwo powraca na jabłonie jesienią, aby złożyć jaja. Szkody są widoczne na jabłoniach, które są słabo nawożone lub jednostronnie nawożone azotem. Drzewa są osłabione i wydają mniej owoców.