Brzoskwinie
Katalog chorób i szkodników » Brzoskwinie
Je to ochorenie vyvolávané hubou Clasterosporium carpophilum. Na listoch sa prejavuje vo forme niekoľko milimetrov veľkých, ostro ohraničených hnedých škvŕn, ktoré neskôr z čepele listov vypadávajú a preto sa toto ochorenie nazýva aj dierkovitosťou listov. Túto dierkovitosť stretávame aj na listoch ostatných kôstkovín (slivky. čerešne, višne, marhule). Druhým príznakom klasterosporiózy je drobná škvrnitosť plodov, ktorá býva často sprevádzaná aj glejotokom. Pôvodca ochorenia prezimuje konídiami jednak v opadanom lístí a jednak na kôre stromov. V prípade daždivého počasia po vypučaní stromov tieto konídiá vyklíčia a nakazia listy alebo plody broskýň.
Šarku poznajú záhradkári predovšetkým ako nebezpečnú vírusovú chorobu slivkovín. Jej hostiteľmi sú však aj marhule, broskyne, mandle, trnka, višňa plstnatá, mahalebka a myrobalan. Na listoch marhúľ sa šarka prejavuje vo forme žltozelených alebo bledozelených kresieb, prúžkov, prstencov alebo škvŕn, ktoré sú najvýraznejšie v prvej polovici vegetačného obdobia. Na povrchu plodov marhúľ možno príznaky šarky pozorovať krátko pred ich dozretím. Prejavujú sa pomerne veľkými belavými kresbami a krúžkami. Niekedy sa v miestach týchto škvŕn plody aj mierne deformujú. Dužina silno postihnutých plodov býva vláknitá, málo šťavnatá a máva mdlú chuť. Veľmi typicky sa šarka prejavuje na kôstkach marhúľ v podobe belavých krúžkov, kresieb a škvŕn, ktoré na nich zostávajú aj po vysušení. Na listoch broskýň sa príznaky šarky objavujú zriedkavejšie a prejavujú sa zožltnutím žilnatiny a deformáciou listovej čepele. Príznaky na plodoch broskýň sa podobajú prejavom šarky na marhuliach s tým rozdielom, že kvôli jemnému ochlpeniu broskýň sú menej nápadné a s dozrievaním plodov sa postupne strácajú. Šarka sa šíri jednak množiteľským materiálom (očkami, vrúbľami, odkopkami) a jednak pomocou hmyzu. Hlavnými prenášačmi vírusu sú rôzne druhy vošiek škodiacich na kôstkovinách.
Owocnica brzoskwiniowa (Cydia molesta, Peach fruitworm) uszkadza brzoskwinie poprzez wyjadanie korytarzy na szczycie młodych pędów oraz powodowanie zarazy owoców. Szkodnik zimuje w stadium rozwiniętych gąsienic, które poczwarkują wiosną. Może mieć dwa lub trzy pokolenia w ciągu roku. Najbardziej szkodliwe są pokolenia letnie, atakujące późniejsze odmiany przeznaczone do kiszenia. Porażone owoce często ulegają zgniliźnie twardzikowej. Podobne szkody wyrządza psyllid brzoskwiniowy (Anarsia lineatella), który zimuje w stadium młodych gąsienic. Wiosną gąsienice wgryzają się w pędy, które mają kilka centymetrów długości.
Mączniaka brzoskwini wywołuje grzyb Sphaerotheca pannosa var. persicae.Objawy choroby można zaobserwować na młodych liściach, końcach pędów, a przede wszystkim na owocach w postaci grubego, białawego podmuchu, który później brązowieje.Silnie porażone liście opadają, skórka owoców staje się korkowata, a owoce ulegają deformacji.Mączniak rozprzestrzenia się przy suchej i ciepłej pogodzie.Różne odmiany brzoskwiń, a także nektaryny są różnie podatne na tę chorobę.
Chorobę wywołuje grzyb Monilia laxa, który jest również sprawcą zgnilizny owoców pestkowych. Do zakażenia dochodzi, gdy w okresie kwitnienia utrzymuje się deszczowa i chłodna pogoda. Choroba najczęściej występuje na wiśniach i morelach, a w ostatnich latach odnotowano ją również na brzoskwiniach i śliwkach. W obrębie wymienionych gatunków owoców występuje znaczne zróżnicowanie podatności odmian, dlatego często zdarza się, że różne odmiany posadzone obok siebie wykazują różny stopień porażenia. Grzyb zimuje w "mumiach monilii" owoców, które wiosną uwalniają ogromne ilości zarodników.
Kędzierzawość liści (Taphrina deformans) jest najważniejszą gospodarczo chorobą drzew brzoskwini, gdyż infekuje młode liście, które opadły już w miesiącach wiosennych. Utrata znacznej części powierzchni liści powoduje również opadanie młodych owoców, co zagraża plonom w sezonie wegetacyjnym. Infekcji drzew sprzyja deszczowa i mroźna pogoda późną zimą, w fazie zawiązywania pąków oraz w okresie krótko po zawiązaniu pąków do początku kwitnienia brzoskwini. Czynnik chorobotwórczy zimuje w stadium nabrzmiałych zarodników (blastospory) na korze drzew i pod łuskami pąków kwiatowych.